منبع:بامداد خبر
دولت کانادا روز ۱۷ شهریور با صدور بیانیه‌ای روابط خود را با حکومت ایران به حالت تعلیق درآورد. این اقدام که مشخصا با دلایل نقض حقوق بشر در ایران و حمایت حکومت ایران از تروریسم و سرکوب مردم سوریه توسط بشار اسد عنوان شده بازتاب‌های متفاوتی را در بین ایرانیان ایجاد کرده که به عنوان نمونه می‌توان به صفحه‌ای در فیسبوک اشاره کرد با عنوان «جمهوری اسلامی را منزوی کنید» که در حمایت از این اقدام دولت کانادا ساخته شده و از سایر دولت‌ها می‌خواهد از این اقدام پیروی کنند.
در همین ارتباط در گفتگویی که با مجتبی واحدی، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی مقیم آمریکا داشته‌ام، وی ضمن مثبت دانستن اقدام اخیر کانادا می‌گوید که تحریم سیاسی ابزار مفیدی است که چنانچه هوشمندانه به کار گرفته شود می‌تواند دولت‌هایی چون ایران را که چه در حوزه داخلی و چه در حوزه بین‌المللی به دنبال قانون‌شکنی و نقض حقوق هستند مهار نماید.
بامدادخبر: نظرتان درباره اقدام اخیر کانادا، در خصوص تعطیل سفارتخانه این کشور در ایران چیست؟ و چه دلایلی موجب چنین موضع‌گیری گردیده است؟
مجتبی واحدی: دنیای سیاست دنیای پیچیده‌ای است و پشت پرده‌های فراوان دارد، به طوریکه که گاهی همه‌ی افراد درگیر با این سیاست هم به درستی نمی‌دانند علت برخی اتفاقات سیاسی دقیقا چیست، امروز هم برخی از سیاست‌مداران کانادا هم شاید نتوانند به ضرس قاطع دلایل قطعی و یا همه دلایل بروز چنین رخدادی را بگویند، اما ما موظفیم بر اساس آن چیزی که رسما دولت کانادا اعلام می‌کند قضاوت کنیم و درستی و غلط بودن این امر را از روی بیانیه‌ای رسمی که دولت کانادا اعلام کرده تشخیص دهیم.
اینکه حالا پشت پرده چه اتفاقاتی رخ داده است بحث دیگری است و تفسیر‌های اینچنین را باید روزنامه کیهان و آقای قدیری انجام دهند که می‌گویند کانادا به علت کسری پول سفارتخانه خود را تعطیل کرده است؛ که من چنین انگیزه‌یابی‌هایی بلد نیستم انجام دهم.
ارزیابی شما از این اقدام چیست؟ این اقدام را اقدامی مثبت یا منفی ارزیابی می‌کنید؟ و آیا به نظرتان این اقدام به ضرر مردم ایران است؟
بر خلاف کسانی که که معتقدند اقدام اخیر کانادا به مردم ایران فشار وارد می‌کند چنین اعتقادی ندارم، اگر قرار بود که نفع ایرانیان داخل ایران که این افراد مدعی آن هستند مطرح باشد مربوط به مدت‌ها قبل و زمانی است که نقش کنسولی سفارت کانادا تعطیل شده بود و نه امروز؛ زیرا بخش کنسولگری که مربوط به مردم است مدتهاست تعطیل شده است و اتفاق اخیر کانادا، مشکل جدیدی را برای ایرانیان ایجاد نخواهد کرد. اقدام فعلی کانادا هم صرفا مربوط به رابطه دو دولت است و قطع این رابطه به نظرم یک کار سمبلیک سیاسی است برای فشار به دولت ایران و از این جهت اقدام بسیار مفیدی است.
والا من هم با هم‌وطنان هم نظرم که تعطیلی بخش کنسولگری که مربوط به رسیدگی کارهای مردم است موجب سردرگمی برای هم‌وطنان خواهد شد اما اگر قرار بود اعتراضی به این امر بشود مربوط به همان زمانی بود که چنین اتفاقی رخ داد و نه امروز که ماه‌ها از آن گذشته است.
همچنین امیدوارم این برنامه‌ای که دولت کانادا اعلام نموده که از این به بعد به مقامات ایران مجوز ورود به کانادا را نخواهند داد واقعا عملی شود و نشود مثل انگلیس که بعد از قطع روابط سفارتخانه‌ها باز هم شاهدیم که همه خانواده‌های مسوولان ایران در حال رفت‌وآمد به آنجا هستند و به نظرم در صورت عملی شدن این برنامه است که می‌توان عزم جدی کانادا را در مهار جمهوری اسلامی سنجید و عملی شدن این اقدام نیز کار موثر و مفیدی خواهد بود.
نظرتان در خصوص تحریم‌های سیاسی چیست و آیا به نظرتان می‌شود این اقدام تبدیل به یک عزم جهانی گردد و چطور می‌شود دیگر کشور‌ها را برای همراهی در این زمینه تشویق کرد؟
به نظرم این اقدام می‌تواند یک پیام جهانی به مردم ایران باشد که دولت‌های دنیا با دولت ایران مشکل دارند و نه با مردم ایران، و برای سنجیدن صحت چنین ادعایی نیز برنامه سازمان ملل که کمتر از دو هفته دیگر به شروع آن مانده می‌تواند به مثابه آزمونی باشد که مشخص خواهد نمود عزم جهانی برای مهار دولت ایران چه میزان است. باید دید امسال هم دخترخاله و پسرعمه و اقوام و آشنایان آقای احمدی‌نژاد، ویزای ورود به آمریکا را دریافت خواهند کرد تا بتوانند به آمریکا سفر کنند یا نه.
به نظرم نوع برخورد نمادین دولت آمریکا با آقای احمدی‌نژاد و همراهانش مشخص خواهد کرد که دولت‌های جهانی چه میزان تصمیم دارند تا حداقل به طور سمبلیک نشان دهند که با دولت ایران و نه با مردم ایران مشکل دارند و هم می‌تواند نشانه‌ای باشد برای اینکه عزم جهانی برای فراگیر شدن اقدام کانادا وجود دارد یا نه.
البته سازمان ملل یک مرکز جهانی است و دولت امریکا آن‌طور هم حق ندارد که در این زمینه دخالت کند ولی دیده شده و می‌بینیم که دولت امریکا در همین سازمان ملل هم وقتی که اراده می‌کند حتی ورود برخی وزرای خارجی و روسا را ممنوع کرده است. البته ما توقع نداریم که ورود احمدی‌نژاد ممنوع گردد چون خوشبختانه احمدی‌نژاد هر بار به نیویورک می‌‌آید خودش باعث می‌گردد که یک رسوایی به رسوایی‌های دولتش اضافه شود، اما حداقل در قبال همراهان و آشنایانش می‌تواند چنین سخت‌گیریهای وجود داشته باشد.
این اقدام چه عواقب اقتصادی را برای ایران خواهد داشت؟ و چه تاثیری در روابط تجاری و سرمایه‌گذاری شرکت‌ها خواهد داشت؟
اگر واقعا دولت کانادا صادق باشد بسیاری از این آقایانی که نان خود را از ایران می‌خورند و به دروغ به آمریکا و کانادا و انگلیس فحش می‌دهند و پول‌های‌شان را به این کشور‌ها آورده‌اند که شناسایی آنان نیز کار سختی نیست به مشکل خواهند خورد و و اقدام درست دولت کانادا در این زمینه به نظرم می‌تواند به برخی از چماق‌داران به ظاهر دیپلمات و سیاست‌مدار ایرانی که پول‌های‌شان در کاناداست اثر بگذارد.
از طرفی طبیعتا شرکت‌های کانادایی که در ایران می‌خواهند سرمایه‌گذاری کنند وقتی اراده دولت خود را می‌بینند احتیاط خواهند کرد به طوریکه این اقدام برای سرمایه‌گذران کانادایی هم این پیام را خواهد داشت که دولت کانادا امکان هیچ حمایتی را از آنان به دلیل بسته بودن سفارت در ایران ندارد و باتوجه به رفتار غیر منطقی و غیر قانونی و غیر حقوقی دولت ایران با سرمایه‌گذاران چه داخلی و چه خارجی به نظرم سرمایه‌گذران کانادیی احتیاط بیشتری برای حضور و سرمایه‌گذاری در ایران خواهند نمود.
به نظر شما تحریم‌های سیاسی از این دست، چقدر موثر‌تر از تحریم‌های اقتصادی است؟
به نظرم هر دو این تحریم‌ها اگر هوشمندانه به آن عمل شود موثر خواهد بود. ولی تحریم سیاسی از این جهت موثر است که بخشی از تبلیغات دولت ایران در داخل کشور را نسبت به کسانی که هنوز رسانه‌شان رسانه جمهوری اسلامی است و دروغ‌های آنان را می‌شنوند خنثی خواهد نمود و این دسته از مردم خواهند فهمید که آنچه آقای احمدی‌نژاد و خامنه‌ای مدعی بودند که بعد از اجلاس غیر متعهد‌ها و با ریاست ایران در این اجلاس به عنوان رییس ۱۲۰ کشور می‌توانند با کشورهای دیگر تعامل کنند، پروپاگاندایی کاملا دروغ و مفتضح و مسخره‌آور بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر