منبع:بامداد خبر
درتاریخ۱۱ ژوئن ۲۰۱۱، شورای حقوق بشر سازمان ملل، احمد شهید را به عنوان گزارشگر ویژه در امور ایران انتخاب نمود. او موظف شد تا طی سفر به ایران وضعیت حقوق بشر، زندانیان سیاسی و دیگر زندانیان را بررسی کند. پس از ممانعت از سفر وی به ایران توسط مقامات جمهوری اسلامی، احمد شهید از طریق فعالان مدنی و افرادی که مورد نقض حقوق مبشر قرار گرفته‌اند اقدام به تهیه گزارشی کرد که این گزارش در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۳۹۰ به مجمع سازمان ملل ارائه گردید و بعد از آن مجمع سازمان ملل ماموریت آقای شهید را در خصوص بررسی وضعیت ایران تمدید نمود.
گفتگویی که در ادامه می‌خوانید، گفتگو با آقای شهید در خصوص برنامه‌های آتی ایشان برای تهیه گزارش ویژه نقض حقوق بشر در ایران است.
همانطور که می‌دانید تعداد قابل توجهی از پناهندگان ایرانی هم اکنون در ترکیه زندگی می‌کنند. شما در مدت ماموریت‌تان با پناهندگانی که در فرانسه، آلمان و نروژ بودند ملاقات و بازدید داشته‌اید، آیا هیچ برنامه ریزی برای ماموریتی به ترکیه برای ملاقات با ایرانیان و آشنا شدن با وضعیت ایشان دارید؟
احمد شهید: من علاقه‌مند به آشنایی با ایرانیان در هر کجا که باشند، هستم. اما در خصوص ملاقات من از ترکیه برنامه‌ای برای بازدید از ترکیه که هم اکنون میزبان تعداد زیادی از پناهنده‌های اخیر ایرانی هست، دارم. هرچند اطلاعاتی که من دربارهٔ فعالیت‌هایم در حال حاضر جمع می‌کنم محدودیتی نسبت به جاهایی که بازدید می‌کنم ندارد و شامل پناهندگان ساکن ترکیه هم می‌شود اما باز هم امیدوارم که قادر باشم از ترکیه در دوازده ماه آینده بازدید کنم.
به دلیل موانع، متاسفانه هیچ منبع دقیقی از پرونده‌های مرتبط با نقض حقوق بشر در ایران در دسترس نیست. علی‌رغم این موانع شما برنامه دارید که حجم قابل توجهی از این پرونده‌های نقض حقوق بشر در ایران را گرد آورید، چنانچه در ایران بعد از تغییرات سیاسی کمیته حقیقت یابی تشکیل شود، آیا شما آمادهٔ حمایت از آن خواهید بود؟
حکم من در یک سال قبل ایجاد شد و من در مراحل اولیهٔ درخواست همکاری از دولت ایران را مطررح نمودم. من فکر می‌کنم این هنوز زود است که دربارهٔ کمیتهٔ حقیقت یاب صحبت کنیم. مکانیسم‌های بسیاری وجود دارد که می‌توان برای پیشرفت همکاری‌ها با دولت ایران از آن‌ها استفاده کرد، که سایهٔ روشن‌تری در این وضعیت بر زمین خواهد انداخت.
به استثنای نمایندگان دائمی که ایران در ژنو و نیویورک دارد، آیا با هیچ مقام رسمی ایرانی دیگری ملاقات داشته‌اید؟ آیا برنامه‌ای برای ملاقات با دکتر لاریجانی داشتید؟ اگر ملاقاتی با جواد لاریجانی داشته‌اید، جز درخواست دسترسی به ایران چه درخواست‌ها و مسائل دیگری مورد بحث قرار گرفت؟
من چند ملاقات با مقامات رسمی ایران داشته‌ام و تعدادی از مسائل را با آن‌ها به بحث گذاشته‌ام. این زود است که دربارهٔ محتوای این بحث‌ها صحبت کنیم.
برای گزارشی که ارائه کرده‌اید، چه استراتژی و روشی اعمال خواهید کرد؟ در پرتو شرایط فعلی در ایران، آیا فکر می‌کنید هیچ دورنمایی برای اعمال توصیه‌هایی که شما کرده‌اید خواهد بود؟ اگر هیچ تضمینی برای اجرایی شدن این دورنما‌ها و توصیه‌ها وجود ندارد، گزارش بعدی شما چگونه باید شکل بگیرد؟
حکم من جزئی از پروسهٔ شورای حقوق بشر است، که شامل گفت‌و‌گو، همکاری و اعتمادسازی است. به علاوه تحقیقات و طرفداری برای بسط حقوق بشر. من انتظار ندارم که نتایج یک شبه حاصل شود، همچنین مثال‌هایی وجود داشته که من اعتقاد دارم گزارش و ادعا‌های من اثری بسیار خوب بر فضاهای موجود داشته است. هم اکنون من در حال جمع‌آوری اطلاعات برای گزارش بعدی خود هستم و من هیچ منطقه‌ای را که نگرانی‌های عمده‌ای دربارهٔ مدافعان حقوق بشر وجود دارد، از نظر نخواهم خواند.
در اتفاقات اخیر، وقتی وضعیت حقوق بشر در ایران مزمن شد، آیا شورای امنیت با تحریم‌های بیشتر از این سخت گیری حمایت خواهد کرد؟
من نباید دربارهٔ اینکه شورای امنیت چه باید بکند یا نکند، تخمینی بزنم. آنچه شورای امنیت در هر وضعیتی که پدید می‌آید انجام می‌دهد کاملا بستگی به شورا (ی حقوق بشر) دارد که دربارهٔ آن بحث کند و آن را مشخص کند. در اقدامات شورای امنیت دربارهٔ وضعیت هر کشوری، مسائل بسیاری است که باید در نظر گرفته شود. با این وجود، من مطمئن می‌مانم که ایران همکاری با مکانیسم‌های حقوق بشری سازمان ملل را با گذر زمان افزایش خواهد داد.
نشست گروه ۵+۱ درباره برنامهٔ هسته‌ای ایران بر بحث‌ها دربارهٔ مسائل حقوق بشر در ایران سایه انداخت. آیا فکر می‌کنید گزارش‌های شما به عنوان گزارشگر ویژه دربارهٔ وضعیت حقوق بشر در ایران می‌تواند به تغییر تاثیر این ملاقات کمک کند و در صحبت‌های مجامع بین المللی در نظر گرفته شود؟ و چه چیزی می‌تواند بحث‌های حقوق بشری در ایران را در این گونه نشست‌ها تشویق کند؟
این مفید نخواهد بود که دیگر مسائل را به حقوق بشر مرتبط کنیم. مسائل حقوق بشر باید مستقل از دیگر مسائل بررسی شوند و باید در جایگاه شایستهٔ خودش مورد بحث قرار گیرد.
آیا فکر می‌کنید نهایتا قادر به گرفتن پذیرش برای بازدید از ایران بشوید؟ اگر این گونه شود، برنامهٔ شما در این ماموریت چه خواهد بود؟
من امیدوار خواهم ماند که ایران با باز‌تر شدن فضای فعلی، با حکم من در زمان آینده همکاری کند. این قطعا به نفع منافع ایران است که مرا در کشورش بپذیرد و مرا قادر سازد که با مقامات کلیدی رسمی گفت‌و‌گویی را باز کنم، مکان‌های بازداشت را بازدید کنم، و با گروه‌های مختلف مردم گفت‌و‌گو کنم از جمله قربانیان نقض و سوءاستفاده از حقوق بشر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر