منبع:بامداد خبر
با گذشت بیش از ۱۵ ماه از کشتار مردم سوریه و نظارت نهادهای بین المللی همچون سازمان ملل نه تنها دامنه این کشتار‌ها به پایان نرسیده است بلکه هر روز شاهد کشتار‌های گسترده حکومتی در این کشور هستیم به‌طوری‌که ادامه این روند، بحث پیرامون دخالت نظامی شورای امنیت سازمان ملل را در محافل فکری و سیاسی جدی‌تر نموده است. اما آنچه در خلال این دخالت بیشتر جلوه می‌نماید، حد این دخالت است و آنکه چه افرادی حق و مجوز این دخالت را می‌توانند صار کنند و نقش دیگر کشورهای در خصوص موجه بودن یا غیر موجه بودن این اقدام چه خواهد بود.
متنی که در ادامه می‌خوانید، گفتگو با مجتبی واحدی، فعال سیاسی و مشاور ارشد مهدی کروبی در خصوص «مسأله سوریه و بحث پیرامون دخالت نظامی در این کشور» می‌باشد.
مجتبی واحدی معتقد است که «همانطور که ما با دخالت نظامی در ایران مخالفیم با دخالت نظامی در سوریه هم مخالفیم اما معتقدیم که دخالت نظامی در سوریه را جمهوری اسلامی بنا به اعتراف سردار قاآنی شروع کرده است و این می‌تواند توجیه‌گر دخالت دیگر کشور‌ها در سوریه گردد.»
بامدادخبر: نظرتان درباره دخالت بشردوستانه چیست؟ واینکه شما از موافقین یا مخالفین دخالت بشر دوستانه هستید در این خصوص برایم بیشتر بگویید؟
دخالت بشردوستانه امروز طیف گسترده‌ای پیدا کرده است و هرکسی از ظن خود آنرا تعریف و تفسیر می‌کند به همین خاطر نمی‌شود به صراحت گفت که با دخالت بشر دوستانه موافقم یا مخالف، مثلا در خصوص لیبی عده‌ای آنرا دخالت بشر دوستانه می‌دانند و عده‌ای آن را دخالت نظامی تعریف می‌کنند.
و یا در حال حاضر آقای قا آنی معاون نیروی قدس سپاه که به دخالت نظامی ایران در سوریه اشاره دارد آنرا دخالت بشر دوستانه ایران در سوریه می‌داند در جهت جلوگیری از کشتار جدید در این کشور، به گفته ایشان حتما باید توسط ایران این دخالت صورت می‌گرفته. به همین خاطر بحث دخالت بشردوستانه تنها بین اپوزیسیون ایران یا اپوزیسیون کشورهای دیگر محل اختلاف نظرنیست بلکه پدیده‌ای فراگیر‌تر است.
به همین خاطر به نظرم باید بطور مشخص‌تر سوال را مطرح نمود و آن اینکه آیا شورای امنیت سازمان ملل باید در سوریه دخالت کند و یا خیر و نحوه این دخالت باید چگونه باشد. با عباراتی که تفاسیر موسع و بعضا متناقض از آن وجود دارد به نظرم نمی‌بایست به تحلیل مسائل مهم دنیا پرداخت.
با توجه به اینکه ۱۵ ماه از مسئله سوریه می‌گذرد و کشتار‌ها با توجه به نظارت نهاد‌ها و سازمان‌های بین المللی پایان نگرفته آیا به نظرتان دخالت نظامی در سوریه موجه است؟
در درجه اول باید بگویم که تصمیم گیرنده اصلی برای موجه بودن یا نبودن دخالت نظامی در سوریه تنها مردم آن کشورند و اینکه آن‌ها چه حد از دخالت جهانی را در کشورشان خواهان هستند. اما می‌می توانیم از بیرون به دخالت که در کشورهای دیگر چون لیبی صورت گرفت نظر کنیم و تحلیل کنیم که این دخالت‌ها به نفع مردم بوده است یا نه.
به همین دلیل همانطور که گفتم با توجه به آمارهایی که خبر از کشته شدن بیش از یازده هزار سوری می‌دهد تنها مرجع تصمیم گیرنده برای مجاز بودن دخالت نظامی مردم سوریه هستند و اینکه آن‌ها می‌پندارند با دخالت نظامی این تعداد کاهش پیدا می‌کند یا بیشتر خواهد شد. این انتخابی است که خود مردم سوریه باید آنرا انجام دهد.
اما بطور صریح می‌گویم که دخالت نظامی در سوریه آغاز شده است و آغاز کننده این دخالت هم بنا به اعتراف سردار قاآنی جمهوری اسلامی است. ایشان رسما اعلام داشته که نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران دخالت نظامی در سوریه را آغاز کرده‌اند. پس ما باید امروز به نظرم درباره دوران پس از دخالت صحبت کنیم و نه پیش از دخالت بطوریکه ممکن است ابعاد این دخالت گسترده‌تر گردد و کشورهای دیگر نیز به دخالت در سوریه بپردازند.
به نقش مردم سوریه بعنوان نقش اصلی در تعیین دخالت بشردوستانه اشاره کردید اما نمی‌توان از نقش آرامش در سوریه برای آرامش در خاورمیانه نیز گذشت به بیان بهتر وجود آرامش در سوریه نه ت‌ها به مردم این کشور که در بعد وسع‌تر بر امنیت منطقه نیز تاثیر گذار خواهد بود به نظرتان از این منظر نمی‌شود گفت که حق تصمیم گیری در خصوص سوریه قدری جهانی‌تر باید باشد؟
اگر این بحث را بپزیرم که به خاطر امنیت یک منطقه یا امنیت جهانی دیگران هم نقش تصمیم گیرنده خواهند داشت آنگاه مصداق این تایید در خصوص تمام کشور‌ها نیز خواهد بود. آن وقت می‌توان پذیرفت اگر عده‌ای بیایند بگویند دخالت‌های امریکا در خاورمیانه یا خلیج فارسی ایجاد نا‌امنی کرده است و باید بصورت رسمی یا غیر رسمی در امریکا دخالت نظامی کرد.
به همین خاطر این طور نگاه کردن به مسئله باعث حل شدن مسئله نخواهد شد و اینکه من اشاره به تصمیم برای دخالت در سوریه توسط مردم آن کشور کردم به این دلیل است که اگر هزینه‌هایی در خلال این دخالت تحمیل شود بیشترین هزینه‌ها بر مردم سوریه تحمیل خواهد شد پس تصمیم گیرنده نهایی مردم سوریه هستند.
هر چند در خصوص بحث دخالت بشر دوستانه افرادی هستند که با دیدگاه‌های موهوم به این مسأله می‌پردازند و بعضا با بزرگنمایی‌هایی سعی در گمراه کردن افکار را دارند. مثلا در خصوص ایران این امر را بهتر می‌توان فهمید که عده‌ای می‌آیند با بزرگ‌نمایی احتمال خطر جنگ تمام جنایات سی و سه ساله جمهوری اسلامی را نادیده می‌گیرند.
نقش کشور ترکیه به عنوان همسایه سوریه در این روز‌ها چه می‌تواند باشد؟
بالطبع هم مرز بودن ترکیه با سوریه باعث می‌گردد که ترکیه سهم بیشتری در خصوص دخالت در سوریه نسبت به کشورهای دیگر که هم مرز با سوریه نیستند داشته باشد. هرچند که امروز تنها مرز تعیین تکلیف نمی‌کند و مثلا شهوات سیاسی آقا خامنه‌ای باعث گردیده حکومت ایران نیز در این زمینه دخالت کند.
البته ممکن است در ترکیه نیز شهوات سیاسی وجود داشته باشد و هم مرز بودن بهانه این دخالت باشد بطوریکه سالهای سال در خصوص مسئله کرد‌ها که به چهار کشور سوریه و ترکیه و عراق و ایران بر می‌گردد دخالتهایی را بعضا از هر کشور در کشور دیگر شاهد بوده‌ایم.
با توجه به مقتضیات و اتفاقات فعلی سوریه به نظرم آنچه آقای اردوغان را به دخالت در سوریه ترغیب می‌کند تبدیل شدن به رهبر جهان اسلام توسط ایشان است. خصوصا امروز که دنیای عرب به نوعی به کنار گذاشتن بشار اسد تمایل دارد فرصتی برای آقای اردوغان پدید آمده تا بعنوان یک کشور غیر عرب ولی اسلامی و به عنوان یک اسلام گرایی که حکومتی لیبرال و سکولار را در کشورش ارائه می‌کند، بطوریکه خانواده خودش نیز به ظواهر اسلام پایبند است، به دنبال این باشد که رهبری خودش را در جهان اسلام تثبیت نماید.
و این دخالت تنها به سوریه ختم نمی‌شود و تنها به خاطر توجه ویژه در این ماه‌ها نسبت به وضعیت این کشور است که ایشان سعی می‌کند نقش جدی تری را در این خصوص ایفا نماید اگرچه ایشان در سخنان خود در اجلاس اقتصاد جهانی داشتند یک نوع عقب نشینی تلویحی نمودند، فکر می‌کنم برای اولین بار در ماههای اخیر بود که ایشان گفتند ما نمی‌خواهیم در امورسوریه دخالت کنیم هرچند که ایشان در گذشته به صراحت گفته ما نمی‌توانیم وضعیت سوریه را تحمل کنیم.
در خصوص حکومت فعلی ایران و نقش جمهوری اسلامی ایران در سرکوب مردم سوریه گفتید به نظرتان اپوزیسیون ایران وظیفه خود را در قبال مردم سوریه به درستی ایفا می‌کند؟
کاری که اپوزیسیون ایران در این خصوص می‌تواند انجام دهد ابراز همدردی است و تلاش برای اینکه در دنیا این مسئله را جلوه دهد که اتفاقاتی که در سوریه توسط جمهوری اسلامی رخ می‌دهد، اتفاقاتی است که تنها ناشی از شهوترانی سیاسی آقای خامنه‌ای است بطوریکه خامنه‌ای در این روز‌ها به دنبال محکم کردن قدرت خویش است و یا اینکه می‌خواهد نقطه‌ای را در جهان داشته باشد برای ایذا آمریکا و دیگر کشور‌ها جهت باج گیری سیاسی.
نقشی که اپوزیسیون ایران باید ایفا کند که به نظرم به خوبی هم توانسته انرا انجام دهد آن است که نشان دهد اتفاقاتی که توسط جمهوری اسلامی انجام می‌شود خواسته مردم ایران نیست و نبوده است.
برخی گروهای اپوزیسیون ایران بطور فعالانه با توجه به دخالت نظامی جمهوری اسلامی ایران به مخالفت با دخالت نظامی در سوریه می‌پردازند به نظرتان آیا اتخاذ این موضع به نفع منافع ایران است؟
چندی پیش یکی از دوستانی که در طیف اپوزیسیون می‌گنجد این نظر را مطرح نموده بود که غرب و آمریکا باید یک تضمین امنیتی به آقای خامنه‌ای بدهند که با ایشان کاری نخواهند داشت و این امر باعث خواهد شد که آقای خامنه‌ای به عادی سازی روابط سیاسی و اقتصادی خود با غرب و آمریکا بپردازد.
من در آن زمان این سوال را مطرح کردم که اگر این تضمین امنیتی باعث تشجیع آقای خامنه‌ای در افزایش دخالت‌هایش در سوریه و سودان و در جاهای که به حق یا ناحق یک اجماع نسبی جهانی برای مقابله با حکومت‌هایشان ایجاد شده است گردد آیا به این معنی نخواهد بود که ایران در یک جنگ ناخواسته با غرب وارد خواهد شد و آیا این به نفع مردم ایران است؟
چند روز پیش سخنگوی کاخ سفید گفته است که ایران در سوریه وارد یک جنگ نیابتی با غرب شده است یعنی عملا کاری که حکومت ایران انجام می‌دهد از سوی غرب نوعی جنگ طلبی تلقی می‌شود و متاسفانه برخی در اپوزیسیون هم چشم را بر این موضوع بسته‌اند، بطوریکه حتی بعد از سخنان آقای قاآنی هیچ یک از چهرهای شناخته شده اپوزیسیون ایران اعلام تبری از سخنان قاآنی نکرد و این رفتار جمهوری اسلامی ایران را محکوم ننمود.
به نظرم اپوزیسیون ایران چشم خود را بر این دخالت ظالمانه و شهوترانانه آقای خامنه‌ای در سوریه بسته است و این نه حتی به نفع مردم سوریه نیست بلکه همانطور که گفتم بهترین دلیل و بهانه برای کشورهای بهانه جوی غربی خواهد شد. سخنان سخنگوی کاخ سفید در خصوص ایران و دخالت ایران در سوریه است موید این گفته من است.
کار آقای خامنه‌ای و فرمانده سپاه که به طور رسمی به این دخالت اعتراف کرده است می‌تواند زمینه را حتی برای دخالت نظامی در ایران نیز فراهم سازد.
اپوزیسیون باید در قبال این رفتار حکومت واکنش نشان دهد، همانگونه که من هم معتقدم باید در قبال هر گونه حمله احتمالی به ایران مقابله کنند، دربرابر اعمالی از حکومت ایران هم که بهانه به دست حکومت‌های بهانه جوی غربی می‌باید واکنش مناسب نشان داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر