در سالهای اخیر و بویژه با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد شاهد بازداشت هاو سرکوب گسترده افرادی بوده ایم که تنها خواسته آنها تحقق ایرانی آزاد و منطبق با معیارهای بین المللی بوده است در این اثنا رفتارناقضان حقوق بشر در قبال فعالین حقوق بشری و فعالین سیاسی و هنرمندان و وکلا بیشتر نمود می یابد. گفتگوی حاضر با دروری دایک مسئول واحد ایران سازمان عفو بین الملل در همین خصوص و در پی توضیح نقش ایرانیان و نهادهای بین المللی در تحقق ایرانی آزاد می باشد، که در پی می خوانید .
به عقیده شما چه روشهایی برای یک فعالیت موثر حقوق بشری در ایران باید توسط فعالین این حوزه بکار گرفته شود؟
آنچه مشخص است دولت ایران معیارهای سازمان ملل در مورد محافظت کردن از مدافعان حقوق بشر را رعایت نمی کند و برخوردها و بازداشت ها ی گسترده فعالین حقوق بشر نشان دهنده این رفتار حکومت ایران است که بسیار غم انگیز است و به همین دلیل وضعیت مدافعان حقوق بشر در ایران بسیار بحرانی است و تنها توصیه ای که می شود به مدافعان حقوق بشر وافرادی که می خواهند معیارهای حقوق بشر را حمایت و اجرا کنند این است که مراقب باشند و به محدودیت های اجتماعی اطراف توجه داشته باشند و به طور کلی هیچ اسیبی ایجاد ننمایند
مثلا یک فعال سیاسی دستگیر می شود ما می توانیم بعنوان یک نهاد دخالت کنیم و در باره وضعیت این افراد بیانیه یا پیام صادر نماییم، اما این عمل ممکن است شرایط فرد را در خطر بنیدازد پس گاهی لازم است سکوت کرد یعنی باید در عمل خود برای بیان نقض حقوق بشر یک آسیب دیگری را بوجود نیاوریم.
مثلا یک فعال سیاسی دستگیر می شود ما می توانیم بعنوان یک نهاد دخالت کنیم و در باره وضعیت این افراد بیانیه یا پیام صادر نماییم، اما این عمل ممکن است شرایط فرد را در خطر بنیدازد پس گاهی لازم است سکوت کرد یعنی باید در عمل خود برای بیان نقض حقوق بشر یک آسیب دیگری را بوجود نیاوریم.
ایرانیان چگونه می توانند اعتراض خود را به نقض حقوق خود اعلام دارند؟
با توجه به اینکه قوانین کشورایران ناعادلانه است اما مردم ایران باید در چنین جامعه ای علاوه بر اینکه قوانین را بپذیرند اعتراض خود را نیز بیان کنند زیرا در سایه چنین رفتاری است که می توانند آسیب را به حداقل برسانند.
مردم می توانند اعتراض خود را از طریق نوشتاری در وبلاگ یا بیانیه ها یا تاسیس نهادهای غیر دولتی حقوق بشری که از معیارهای بین المللی حمایت می کنند اعتراض خود را نشان بدهند اما باید همانطور که اشاره کردم بسیار مراقب باشند.
نقش سازمان های ببن المللی در تاثیر بهبود حقوق بشر در ایران چیست؟
دولت های و نهادهایی که نیازمند هستند از معیارهای بین المللی اگاه شوند نهاد های حقوق بشری بین المللی همچون امنستی می توانند این اطلاعات و تجربیات را در اختیارشان قرار دهند مثلا در اصلاح قوانین دادرسی و مجازات یمن نهادی مانند عفوبین الملل با در اختیار دادن تجربیات خود توانست به این فرایند کمک کند.
لذا از این منظر می توانیم به بهبود حقوق بشر در کشور ها کمک کنیم اما در این خصوص هم دولت ایران همکاری های ما را تا به امروز نپذیرفته است با توجه به اینکه بارها سعی کردیم اطلاعات و تجربیات خود را در اختیار حکومت ایران قرار دهیم.
کار دیگر که سازمانهای بین المللی و حقوق بشری مانند عفو بین الملل می توانند انجام دهند این است که با مستند سازی و تهیه گزارش هایی از نقض حقوق بشر و گواهی و ارائه دادن به سازمان ملل یا دولت های ناقض حقوق بشر باعث روشن شدن وضعیت کنونی آن جوامع از حیث رعایت معیارهای بین المللی باشند چنانچه امنستی بارها با صدور بیانیه های حقوقی ملایم سعی نموده است نهادهای دولتی ایران را نسبت به رفتار ناقضانه خود آگاه سازد.
مهم ترین مورد نقض حقوق بشر در ایران که باید به آن رسیدگی شود چیست؟
هر نقص حقوق بشر اهمیت دارد و همه موارد نقض حقوق بشر برای ما برابر و یکسان هستند هر محاکمه ناعادله یک نقض حقوق بشر است هر نمونه شکنجه بر سر یک کرد، یک اذری ،یک دانشجوی فعال حقوق بشرو یا فعال سیاسی ،همه این موارد خلاف معیارها بین المللی هستند و لذا در تمام ابعاد آن برای رفع این اعمال باید مبارزه کرد و همه موارد نقض خقوق بشر در همه جهان چه ایران و چه امریکا و چه هر کجای دیگر برابر است و باید به آن توجه ویژه داشت ما خواستار فرهنگی هستیم که در آن احترام به انسان و بشریت در آن لحاظ شود ولی متاسفانه دولت ایران به آن توجهی ندارد.
چه تجربیات یا درس هایی را می توانید برای بهبود حقوق بشر در ایران ارائه دهید؟
برای ایجاد فرهنگی که در آن معیارهای حقوق بشر محقق گردد سه مورد لازم است اول مجلسی که حاضر باشد قوانین غیر عادلانه را بررسی و اصلاح کنند مثلا در گذشته دو دوره مجلس داشتیم که این طور بودمانند فعالیت خانم جمیله کدیور در کمیسیون اصل 90 کتابهایی که ایشان در زمینه حقوق بشر آماده نمودند بسیار مفید بود.
دوم قوه مجریه ای که بتوانند این قوانین را اعمال کند مانند دوره اقای خاتمی که هرچند ضعیف بودند اما باز هم نقطه کوچکی ایجاد کردند که ایران جایی ملایمتر و بازتر برای ازادی بیان باشد.
و در انتها و مهمتر از همه مردمی که خواسته و تمایل آنها اجرای قوانین مطابق با معیارهای بین المللی باشد که تحقق این سه رکن حتما ایران را خواهد ساخت .
اما باید اظهار داشت که متاسفانه با روی کار آمدن آقای احمدی نژاد همه شرایط عوض شد و بسیار بحرانی گردید.
یکی از حقوق زندانیان سیاسی استفاده از حق مرخصی است. نظر شما در قبال این رفتار جمهوری اسلامی چیست؟
در قوانین بین المللی شرایطی هستند که به افراد اجازه مرخصی نمی دهند مثل قاتلین یا متجاوزگران به عنف و اینکه در هر کشور برای حفاظت و ایجاد شرایط بهتر زندگی برای مردم می باید زندان وجود داشته باشد اما مسئله مهم در مورد زندانیان سیاسی این است که این افراد اصلا جرمی مرتکب نشده اند که باید زندان بروند و اصلا نباید در زندان باشند اقای کبودند یا اقای مهدی خدایی یا آقای عابدینی نمونه ای از صدها تن از فعالین مدنی هستند که بجز ملاقات کابینی از حق مرخصی محروم بوده اند.
اما باز هم می گویم نکته مهم در قبال این افراد این است که اصلا از ابتدا زندانی کردن این افراد نقض اشکار حقوق بشر و معیارهای بین المللی است و لی در نهایت باز هم این افراد حق دارند که مرخصی داشته باشند که متاسفانه باز هم ازآن محروم هستند.
آینده حقوق بشر در ایران را با توجه به اتفاقات سالهای اخیر چگونه ارزیابی می کنید؟
متاسفانه هرچند ایران امروز ایرانی آرام و سالم نشان می دهد اما در داخل کشور این سلامت یک آرامش دروغین است که واقعیت را پنهان می کند متاسفانه وضعیت حقوق بشری ایران با هر اقدامی که مجلس و دولت یا جمهوری اسلامی انجام می دهد بدتر می شود. مثل کنترل اینترنت یا اس ام اس وموارد بسیاری دیگری که در گزارش آقای شهید نیز می توان مشاهده نمود که نشان دهنده سانسور و سرکوب و گسترش اختناق است.لذا با چنین اعمالی که از سوی حکومت ایران اتخاذ می گردد، نمی شود به آینده ای روشن خوش بین بود اما امیدوارم در انتخابات آینده ایران نمایندگان بهتری انتخاب شوند و مجلسی داشته باشیم برای اینده ای باز تر برای ایران، چون حکومت ایران می توانند فعالیت هایی انجام دهند که به تحقق معیارهای بین المللی مانند آزادی بیان بیانجامد.
با توجه به گزارش آقای احمد شهید نقاط ضعف و قوت و تاثیر این گزارش در نگاه نهاد بین المللی به ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
گزارش آقای شهید درباره وضعیت حقوق بشر در ایران بسیار مهم است. این گزارش دارای دو خصوصیت مهم می باشد اول اینکه در این گزارش ایشان تا انجا که توانستند سعی کردند نظارت دولت ایران را درک کنند یعنی به این معنی ایشان حاضر بودند نظارت جمهوری اسلامی را بپذیرند اما منوط براینکه رفتار جمهوری اسلامی ایران با معیارهای بین المللی منطبق باشد دومین نکته این که در گزارش ایشان وضعیت کنونی ایران را در می یابیم در گزارش ایشان به عوامل تحقق جامعه مدنی مثل دانشجویان وهنرمندان و وکلا و فعالان محیط زیست و فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران و فعالان حقوق زنان و قصاص صحبت میکند و در باره تمام این موارد به این مسئله اشاره دارد که در تمامی این موارد اشکالی وجود دارد و نقص و نقض های گسترده حقوق بشردیده می شود.
اما این را هم باید در نظر گرفت داشت که این گزارش یک نمونه کلی است و جامع است و بخاطر کلی نگری ممکن است اشاره کاملی به جزییات نداشته باشد اما در یک جمع بندی این گزارش یک موفقیت بود
منبع:جرس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر